کد مطلب:119140 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:153
«بعد از انقطاع وحی الهی كتابی از نظر اعتماد مانند نهج البلاغه تدوین نشده است. كتابی كه راه صحیح علم و عمل را به انسان نشان می دهد و پرتوی از علم الهی بر آن تابیده و بوی عطر سخنان پیغمبر اكرم صلی الله علیه و آله و سلم از آن می تراود. نهج البلاغه صدف مرواریدهای حكمت و گنجینه ی یاقوت های سخن است. مواعظی كه طی خطبه های آن دیده می شود و نامه های حضرت، تار و پود [صفحه 76] دل ها را به سوی خود می كشد. كلمات قصار آن نیز ضامن سعادت دنیا و آخرت است. طالبان حقایق را به دیدن گمشده ی خود ارشاد می كند و فرزانگان را به راه سیاست و سیادتشان رهبری می نماید. كتابی كه دارای چنین ارزشی است، جا دارد كه اندیشمندان در پیشگاهش زانو زنند و كاوشگران آن را مورد مطالعه و بررسی قرار دهند. و شایسته است كه پیرامون آن كتاب ها و رساله ها نوشته شود، تا همه یا بعضی از مطالب آن روشن گردد و به زبان های دیگر هم ترجمه شود، تا اهل هر زبانی كفی از آن دریا بردارند.» همچنین در جلد چهاردهم كتاب «الذریعه» زیر عنوان نهج البلاغه می نویسد: «نهج البلاغه از لحاظ اشتهار و مقام والا و ارزش و جایگاه بلندی كه دارد همچون آفتاب نیمروز است. چقدر زشت است كه خردمند بینا سوال كند آفتاب تابان چیست؟ با این كه می بیند پرتو آن سرتاسر جهان را فراگرفته است. نهج البلاغه نیز چنین است، زیرا شهرت آن شرق و غرب عالم را پر كرده و نام آن به گوش جهانیان رسیده است. از تعلیمات نهج البلاغه كلیه ی افراد بشر استفاده می برند، چون مطالب این كتاب از معدن وحی الهی صادر شده است. نهج البلاغه در تبلیغ و تعلیم، برادر قرآن كریم است و دوای درد هر دردمند و بیمار و دستورالعملی است برای به دست آوردن سعادت دنیا و سیادت آخرت، با این فرق كه قرآن را حامل وحی الهی بر قلب پیغمبر امین صلی الله علیه و آله و سلم نازل كرده است و نهج البلاغه انشاء باب مدینه ی علم پیغمبر و حامل وحی او، یعنی سیدالموحدین و امام المتقین امیرالمومنین علی علیه السلام من رب العالمین است...»[1].
علامه متتبع و كتابشناس نامی، شیخ آقابزرگ تهرانی، در جلد چهارم كتاب گرانقدرش «الذریعه» تحت عنوان «ترجمه ی نهج البلاغه» می نویسد:
صفحه 76.